ადამიანთა უმრავლესობა მართებულად მსჯელობს საგნებსა და მოვლენებზე, ეს მათი უმეცრების – ადამიანის ყველაზე მართებული ბუნების შედეგია. ყოველგვარ ცოდნას ორი უკიდურესი წერტილი აქვს, რომლებიც ერთმანეთს თანხვდება. ერთია სრული და ბუნებრივი უმეცრება, ადამიანის დაბადაბიდანვე თანდაყოლილი თვისება. მეორე უკიდურესობას კი აღწევენ მხოლოდ სულით დიადნი, რომლებმაც შეიცნეს ყველაფერი, რისი შეცნობაც ადამიანის გონებას შეუძლია, მერეღა მიხვდნენ, რომ არაფერიც არ იციან და , ამრიგად დაუბრუნდნენ ამ ...
თუ გსურთ ზუსტად შეიცნოთ თქვენი მდგომარეობა, დააკვირდით ამ იგავის არსს: „ერთი კაცი ქარიშხალმა გარიყა უცხო კუნძულზე, რომლის მცხოვრებნიც ფრიად შეჭირვებულნი იყვნენ, რადგანაც მეფე დაჰკარგვოდათ და ვეღარ ეპოვნათ. ეს კაცი სახითაც და ტანითაც ზედმიწევნით დაკარგულ მეფეს ჰგავდა, ამიტომ კუნძულელებმა თავიანთ მბრძანებლად მიიჩნიეს და მეფედ დაისვეს. თავდაპირველად, ცოტა არ იყოს, შეცბა, არ იცოდა, რა გზას დასდგომოდა, მაგრამ მალევე გადაწყვიტა თავისი კეთილდღეობისთვის ეზრუნა. ...
ადამიანი მხოლოდ ლერწამია, უმწეო ლერწამი, მაგრამ ეს ლერწამი აზროვნებს. მის გასასრესად საკმარისია ქარის შემობერვა ან წვიმის წვეთი. მაგრამ ადამიანი, თუნდაც სამყაროს მიერ გასრესილი, მაინც უფრო ღირსეულია და კეთილშობილი, ვიდრე მისი გამსრესი ძალა, ვინაიდან გრძნობს თავის აღსასრულსაც და საკუთარ უმწეობასაც სამყაროსთან შედარებით, სამყარო კი არაფერს არ გრძნობს. ჩვენი ღირსება სივრცის დაუფლება კი არ არის, არამედ გონივრულად აზროვნების უნარია. რამდენი მიწაც არ ...
ჩვენ არასოდეს ვცხოვრობთ აწმყოთი, მუდამ წინასწარ მოვუხმობთ და ვაჩქარებთ მომავალს, რომელიც თითქოსდა მოსვლას აჭიანურებს, ან ვცდილობთ უკან გამოვიხმოთ წარსული: გეგონება ნაადრევად დაგვემშვიდობა. ჩვენ იმდენად უგუნურები ვართ, რომ გზააბნეულებივით დავბოდიალობთ დროში, რომელიც ჯერ გვეკუთვნის და არაფრად ვაგდებთ ჩვენს კუთვნილ დროს; ჩვენ იმდენად უბადრუკნი ვართ, რომ მონუსხულები ვოცნებობთ დროზე, რომელიც უკვე აღარ გვეკუთვნის, მაშინ როცა უაზროდ ვფლანგავთ დროს, რომელიც გვიწილადა მარადისობამ. საქმე ...
დაე, თავდაპირველად შეიცნონ რა არის რელიგია, ვიდრე მის წინააღმდეგ საბრძოლველად აღიძვროდნენ. რელიგია რომ იკვეხნიდეს, თვალნათლივ ვხედავ და ყოველგვარი საბურველისგან განძარცვული თვალებით ვჭვრეტ ღმერთსო, მაშინ მის მოწინააღმდეგეებს შეეძლოთ ემტკიცებინათ, რომ სამყაროში ვერაფერს ხედავენ ისეთს, რაც ცხადად გვმიჟღავნებს ღვთის არსებობას. მაგრამ რელიგია პირიქით ამტკიცებს, რომ ღმერთი უხილავია და მიუწვდომელია მათი გონებისათვის. ეგეც არ იყოს, რელიგია ცდილობს თანაბრად დააფუძნოს ორი საწყისი: ჯერ ერთი ...
თუ გსურთ ამაოდ არ იდავოთ და თქვენს თანამოსაუბრეს დაუმტკიცოთ, რომ სცდება, უპირველეს ყოვლისა, უნდა გაარკვიოთ, რა მხრივ განიხილავს ის დავის საგანს, რადგან ამ მხრივ ის, ჩვეულებრივ, სწორად ხედავს. აღიარეთ მისი სიმართლე და იმწამსვე უთხარით, რომ თუ სხვა მხრივ შეხედავს საგანს, მისი თვალსაზრისი მცდარი აღმოჩნდება. თანამოსაუბრე უყოყმანოდ დაგთანხმდებათ: მთავარია დაიჯეროს, რომ კი არ შემცდარა, არამედ მხოლოდ რაღაც გამორჩა მხედველობის არედან. რადგან ...
ადამიანი აზროვნებისთვის იბადება და წამიც არ არის, რომ არ იაზროვნოს. მაგრამ წმინდა აზრები, რომლებიც მართლაც ბედნიერებას მიანიჭებდნენ, საკუთარი გონების მხოლოდ ამით დაკავება რომ შეეძლოს, საბოლოო ჯამში, ღლის და ღონეს აცლის ადამიანს. ცხოვრება ერთფეროვანი ეჩვენება და ვერაფრით ეგუება. მას მოძრაობა და მოქმედება სჭირდება, ამიტომ დრო და დრო აუცილებლად აყვება გრძნობებს, რომელთა მაცოცხლებელ სათავეს საკუთარ გულში აღმოაჩენს. ვნებანი, რომლებიც ყველაზე მეტად ესადაგება ...