ნაწყვეტი ნანო თავყელიშვილისა და დათა თუთაშხიას სასიყვარულო მიმოწერიდან. “მეტისმეტად გაგვირთულდა ყველაფერი, ქალბატონო ნანო, მაგრამ უამისობაც→

– სამწუხაროდ, ყველაფერი წარმავალია მზისა ქვეშე, ჯერ იყო, სლავთა ფეოდალური სახელმწიფოების ჩამოყალიბებამ სამხრეთის იმპერიებს ჩრდილოური→

– ის კაცი მტერი არ არის ჩემი.(მუშნი ზარანდია) ამ ქვეყანაზე ყველა თავის საქმეს აკეთებს, ბილალ.→

“მივდივარ, შვილო , მე და იცოდე სამუდამოდ, ავასრულე კაცის დანიშნულება, როგორც შემეძლო, რისი საშუალებაც მომცა→

წიგნი წავიკითხე, მეკობრეებზე იყო დაწერილი. მეკობრეები ზღვის ყაჩაღებია. აუარება ქონებას აგროვებენ. ერთი სამეფოს საყიდლად კმარა→

– ცოლ-შვილი გყოლია ოდესმე? – არ მყოლია -სიყვარული?…ქალიგ ყვარებია? -ნამდვილ სიყვარულს დრო ჭირდება, შალვა,-მცირედი დუმილის→

„თუთაშხიამ ღვინო შეგვივსო, ღიმილით შემოგვათვალიერა, ჭიქა ასწია: – ერთ სადღეგძელოს ჩამოვაყალიბებე სათქმელში. … ქუთაისში ძმაკაცმა→

არაკი ვიცი ერთი მე, ჩვენი არ არის ის. ლომია დაჭრილი იმ არაკში, სისხლი მოსდის მკერდიდან→

ათასნაირი ხელქვეითი მყოლია და მათში ყველაზე პუნქტუალურს, მუყაითსა და დამჯერს, მაინც ფანტაზიის მქონე, თავის საქმეზე→

ნაწყვეტი ნანო თავყელიშვილისა და დათა თუთაშხიას სასიყვარულო მიმოწერიდან “შენ წუხელაც ჩამოაგდე სიტყვა ქალის სიყვარულის მხლებელზე→